مشق من

دلم گرفته ای دوست ، هوای گریه با من گر از قفس گریزم کجا روم ، کجا من ؟کجا روم که راهی به گلشنی ندانم که دیده برگشودم به کنج تنگنا مننه بسته‌ام به کس دل ، نه بسته کس به من دل چو تخته‌پاره بر موج ، رها ، رها ، رها منز من هر آنکه او دور ، چو دل به سینه نزدیک به من هر آن که نزدیک ، ازو جدا ، جدا من !نه چشم دل به سویی ، نه باده در سبویی که تر کنم گلویی به یاد آشنا منز بودنم چه افزود ؟ نبودنم چه کاهد ؟ که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من ؟ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری دلم گرفته ای دوست ، هوای گریه با من " سیمین بهبهانی "   مشق من...ادامه مطلب

مشق من...

باز هم مینویسم تا یادم بمونهبر آستان جانان گر سر توان نهادن    گلبانگ سربلندی برآسمان توان زدولی خدایا گلبانگ من رنگ وبویی از سربلندی نداره.کاش میشد سکوت و فریاد زد.کاش میشد اون رو نقاشی کرد.کاش ...خدایا کمی نزدیک تر بیا میخوام در گوشت زمزمه کنم تنهاییم رو.مبادا که دیگران بشنوند.آخ ببخشید من باید کمی نزدیک تر بیام، تو با این عظمت و به این حقارت.پس دستم و بگیر چون فاصله خیلی زیاده .خیلی خیلی.... مشق من...ادامه مطلب

میخوام بی بهانه بنویسم.وبلاگ و باز کردم با یه آهنگ ملایم .هر چی به ذهنم میاد مینویسم بی تفکر....کاش میشد نگاه نکرد و نوشت "کاش میشد ".این روزا خدا جون اگه از احوال ما بپرسی،خوبم .خوبه خوب.ملالی نیست جز دوری شما.راستی شما در جریان نیستی قرار ملاقاتم با شما رو کی مقرر کردن؟؟ نکنه یهویی بگن بیا !!!مگه چی میشه؟؟ خب معلومه خدا جون آمادگی میخواد همین جوری یهویی که نمیشه.باید لباس بگیرم.برم سرم و اصلاح کنم.یه خرده به خودم برسم نا سلامتی دارم میرم به ملاقات با وفا ترین دوستم.همین جوری خشک و خالی که نمیشه.می خوام از اینجا یه کادو خشکل واست بیارم.اگرچه  اجازه نیست چیزی همراه خودت بیاریولی فکر اونجاش هم کردم.یه جای خوب واسه جا سازی سراغ دارم .میذارم کنج دلم میارمپیشکش نگاه مهربونت میکنم.اگرچه چیز ناقابلی هست ولی واسه خودم خیلی عزیزه.میدونی چیه؟؟!...نه نمیگم...باشه هر وقت اومدم میبینیش.راستی حالا که صحبت از تو و هدیه شد یادم نره بگم:خیلی شرمندم کردی آخه من لایق بخشش این همه نعمت نبودمو نیستم.هنوزم که هنوزه ،بی باده مستم.  ای ساقی از آن پیش که مستم کنی از می         من خود ز نظر در قد و بالای تو م مشق من...ادامه مطلب

اگر گلی را دوست داشته باشی که تو یک سیاره دیگر است،شب تماشای آسمان چه لطفی پیدا می کندهمه ستاره ها غرق گل می شوند.چشم انتظار دیدینت با لبخندی بر لب ، شوری در دل، شوقی در سر و چشمه جاری چشمانم. تو که نمیای پس دستم و بگیر تا من بیام.میخوام مث شازده کوچولو هر شب به سیاره ها نگاه کنم شاید گلم و ببینم.تماشای آسمون با تو یه لطف دیگه داره.برای تو مینویسم که به من نزدیکی.برای تو که هوای نفسهامی .برای تو که عطر تنت همه گلها رو سر به زیر کرده.گلم دوستت دارم. گفته بودی که چرا محو تماشای منیانقدر مات که یکدم مژه بر هم نزنیمژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی مشق من...ادامه مطلب

من نمیدانم این پروانه ها چرا عاشق گل شدند.

چرا لطافت نسیم را رها کردند و دست به دامن شمع شدند.

آنقدر که روشنا بخش وجود شمع شدند.

چه خوب است به حد مرگ عاشق بودن.

بوی شمعدانی لبه حوض مادر بزرگ را به آغوش میکشم ،شاید کمی تسکنین جای خالیت باشد

شاید..

نگاه مهربانت را از دریچه چشم ماهی ها باور دارم .

رقص مستانه ام را زیر باران نگاهت دوست دارم.

آری    این گونه بود که ما عاشق شدیم......عاشق آن روی ماه

مشق من...

چه بده آدمی نباشی که دیگران درباره تو فکر میکنن.البته تفکر اونا هم مسلما متاثر از رفتار خودت بوده.نمیدونم شاید هم خوب باشه.شاید مانعی بشه واسه بد بودنت.دلم تو رو میخواد.یه جرعه ناز نگاهت و کم دارم.لمس نوازش مادرانت و کم دارم.میخوام به جای زانوهام ، شانه های تو تکیه گاهم باشهآخ اگه بشه چی میشه...میدونی اون وقت چه کار میکنم؟ اون وقت همه ستاره ها رو به عشق تو میشمارم.اون وقت با تمام وجود داد میزنم که من این نبودم.من...نه نه نه .دیوانه نیستم.فقط... فقط کمی تو رو کم دارم.      همیناز این بعد بیشتر مواظبم باش اگرچه من این و نفهمم و اسمش و چیز دیگه ای بذارم.دارم فکرمیکنم به چی قسمت بدم.آخه چی بالاتر از نام تو؟   مهربانم با منی اگرچه با تو نبودم.   مشق من...ادامه مطلب

فک کن بهت بگن هرچه فکر میکردی همش اشتباه بوده.چه کار میکنی؟!دلت خوشه که نماز خوندی .دلت خوشه روزه گرفتی و به قرآن خوندنت مینازی.چه قد هم صلوات فرستادی .شب زنده داری هم به کنار.....فک کن خدا رو ببینی و بهت بگه اشتباه کردی گلم.اشتباهیکم فک کن.........ببین ممکنه اشتباه کرده باشی؟........یکم فکر بد نیستنماز خوندی و گفتی "تنها تو را می پرستم و از تو یاری میجویم"روزه گرفتی که به یاد گرسنه ها باشی و کمک کنیقرآن خوندی که ازش راه و رسم کمال و رشد و یاد بگیریشبانه روز و به صلوات گذروندی.دیگه شمارنده صلواتت خراب شدهاز شب زنده داری که دیگه نگو.آخ چه قد زاری میکردی.گلم شد یه بار هم فکر کنی؟؟گاهی با شنیدن یه تیتراژ برنامه ماه رمضون آنچنان تنت میلرزه که گویی متحول شدی...هه ههتو فکرت هست واسه افطار چی بخوری مبادا که ویتامین بدنت بیوفته .یه خرده هم به خودت توجه کنداری از دست میری ها.شد واسه یه دفه فقط یه دفه واسه چند لحظه فکر کنی داری چه کار میکنی؟نکنه زمان بگذره و بفهمی هر چه کردی جز یه کار عبث بیش نبوده.اون وقت دیگه راهی واسه برگشتتنیست.یه خرده معرفت کسب کنی بد نیست گلم.یه بارم که شده از سر خیابون ت مشق من...ادامه مطلب

پرده رو کنار میزنم.آخ که تماشای آسمون چه لذتی داره...یه سر میرم تا سر کوچه چن تا نون بگیرم. یادم باشه تو راه برگشت یه آبی به گلها بدم.آخه اونا رو من حساب کردن دیگه. نمیشه ولشون کرد.همین که در و باز میکنم متوجه جمله ایمیشم که سالها رو درمون نوشتن.آمدم نبودی.آخخخخخخخخبازم حواسم نبود.بازم اومدی من نبودم .ندیدم از کدوم مسیر اومدی و رفتی.میخواستم چن تا سوال هم بپرسم.نمیدونم بازم میاد یا نه.کاش یه بار بتونم ببینمش.کاششهادت امیرالمونین تسلیت نباد.واسه رستگاری کسی تسلیت نمیگن که.سردار مبارکت باشه. مشق من...ادامه مطلب

مدتی است هوای حوصله ابریست.

در جستجوی روزنه ای از نور ، قطره ای از شبنم . در جستجوی راهی برای رهایی از ظلمت جهل.

ای فلانی به کدامین قبله سجده میگذاری؟ به کدامین خدا ؟ به خدای خودت؟؟

به خدای من؟؟ به خدای آن کودک کنار ساحل؟  یا به خدای جغرافیایی؟؟؟

دیشب به خوابم آمد سهراب . گویی آزرده بود .

نگاهی به من ، نگاهی به قایقش و سکوتی پر از حرف

کاش  میشد من هم همسفرش باشم. ای کاش...

مشق من...